İnsan sessiz kal diktasını veren, gücünü pilden aldan bir tansiyon aletini dinliyor da, kalbine iyi bak diyen kitabı dinlemiyor.
YILLAR SONRA

Yıllar sonra bir gün
Aynı kaldırımdan geçtiğimizde
O hep hissetmiş olduğum kokundan bir tutam çekicem içime.
Sonra adımlarım yavaşlayıp keşke
Keşke olsaydın dicek…
Yıllar birikmişti göğsümde
Hayat geçiyorda, acılar geçmiyor içimde.
Yarın bir başkasıyla aynı kaldırımda
Belki el ele
Belki bir üçüncü ufak avuçla yürürken.
Ah edicek içim.
Saçlarından bir tel konduğu zaman üzerime
Hatıraların gölgesine sığınıyor olucam.
Ben miydim zalim? Sen miydin zulüm?
Cevapsız kalıcam.
Yıllar sonra bir gün
İlk evet deyişinde
Kaybolucam, yitip gidicem.
Sahi, ölüler kaybolur mu hiç?
= SESLENDİRMESİ =

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder