AYNAYA SİRAYET EDEN YÜZLER
Yaşamak, alnımda bir yazı. Adımları saymaksa acizliğim. Duymak kocaman bir nimet, doğruların konuşulduğu yerde tabi. Hiç yalana tanık eden insan, yalan söylemeden eder mi? Müptelası olur bire bin katmanın… İnsan kendisini yeryüzünün meleği zanneder. Öyleydik… Büyüyünce şeytanla hem hal olana kadar. Şimdi… Çok kullanışlı arkadaşlıklarımız var. Bitmeyen çekiştirmelerimiz. Ağızda tat bırakan eleştiriler, mükemmelliyetçiliğimiz… Öyle uzun kelime ki, ondan yakışıyor üzerimize. Bir beden fazlasına sahip olmak adına içimize yalvarıyoruz. İyilikten banane! Fayda sağlamadıkça vicdanmış, insanlıkmış kimin umrunda? Sen de haykır, katıl içimizdeki şeytana.
İnsan
yaratılmışların en mükemmeli
en acizi.
insan
mevsimlik yaz yağmuru
kimine bereket
kimine zulüm…
insan
şeytanın aynaya sirayet edişinde
karanlığın ta kendisi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder