İNSANLIĞI YAŞATMAK
Kaybetmekten her zaman korkmuşuzdur
ve
genelde bu yüzden kaçırmışızdır elimizden sevilebilme duygusunu.
'ya
başkasının olursa ' cümlesini bir yol haritası gibi seçmiş,
ama
bir türlü aslında o zaten benim diyememişizdir...
bu günlerde en çok kaybetmeye alıştığımızdan olsa gerek;
ya insanlığı da kaybedersek diyorum
ya insanlığı da kaybedersek diyorum
yani
bir gün,sevmeyi de sevilmeyi de önemsemezsek
o zaman kim sahiplenecek bir çiçeği kokusu solmadan
o zaman kim sahiplenecek bir çiçeği kokusu solmadan
biz
insanlığımızı kaybedersek içine mi atılacak bütün dertler
biz
insanlığımızı kaybedersek,
bacağı kırılmış bir güvercini buluşturamayacak mıyız sıcacık avuçlarla.
bacağı kırılmış bir güvercini buluşturamayacak mıyız sıcacık avuçlarla.
eğer
bugün,yarın ve sonrasında da kaybetmemeliysek değerlerimizi,vicdanımızı
bunun
yolu sevgiyi, şefkati unutmamaktan geçer.
biz
sevmek neydi?'yi unutmamak için
önce insanlığı yaşatmalıyız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder