İnsan sessiz kal diktasını veren, gücünü pilden aldan bir tansiyon aletini dinliyor da, kalbine iyi bak diyen kitabı dinlemiyor.
NEY'E BAKMALI

Karanlık yanım,
nereye çekilse gidecek kadar karmaşık
her diktaya boyun eğecek kadar ince
yanlışa körü körüne bağlanacak kadar inatçı…
insan, kendini kaybetme derdinde
putlar sardı her yanımızı
para, şöhret, itibar, deri koltuklu makam
her şey dahil bu furyaya
biz, eksilmekten vazgeçmedikçe…
boşluk yanım,
kelimelerin tamamlayamadığı bir duruş
tanımlanamayan davranışlar silsilesi hakim üzerimizde.
insan, nakarat denilen tekrarlarda takılı kaldı
bunca bolluğa rağmen bir o kadar da çaresiz
sesin içinde kendine gelmeyi unutunca
kendinden geçmeler başladı içimizde…
unutulanlara inat varlığını koruyor ney
onun yolculuğu vicdan ile ses arasında
kendini inkar eden nefislere direniyor
neye bakmalı? ney’e…
yutkunup gönül gözüne bırakmalı
eski ama yeni bir düğüm
o ahengi anlaması zor
kalp ile değil kulakla dinlendiği müddetçe…
= SESLENDİRMESİ =

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder