ESARETİN DİBİ
hayaller için
pamuktan yapılmış ipe sarıldık.
gerçekler hiç olmadığı kadar uzağımızdaydı.
insanın içi görmezden gelmek isteyince
o perde iniyor aklın üzerine.
bugünü yaşamak uğruna
gelecekteki acıyı yaşamayı kabulleniyoruz.
ya sonra
sonra kara bir bulut geliyor
hayallerin hevesti diye fısıldıyor kulağına.
ve sen o sırada sadece deniz kıyısındaki bir bankta oturmayı istiyorsun.
martı sesi, gemi uğultusu, dalganın gürültüsü.
vapurun uğramadığı bir iskelenin terk edilmiş dibi…
herkes normal yaşamında
kimsenin umrunda olmadan sahipleniyorsun oturduğun yeri.
şimdi kaybettiğin seni bulma vakti…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder