İnsan sessiz kal diktasını veren, gücünü pilden aldan bir tansiyon aletini dinliyor da, kalbine iyi bak diyen kitabı dinlemiyor.
BİTİŞ

Bitiyoruz  takvim yaprakları duvarlardan kalktıkça.
ufak mutluluklara hasret kalıyoruz.
gidiyoruz veda edecek kimsemizin kalmayacağı günlere.
hatır sorup bizimle dertlenecek gönülleri kaybediyoruz
kahvenin yerini, haz veren içeceklere bıraktığı bu çağda
çıkarsız bir hayrın yapılmadığı
kelamın küfre dönüştüğü mevsimler yaşıyoruz.
sabır ve sükutun terk edildiği ev yığınlarında
büyüdüğümüzü zannediyoruz.
biz, değişen alışkanlıklarla benliğimizden kopuyoruz.
koptukça kendi nefsimizde boğuyor hayat
nefis nefesle savaştıkça, kaybediyoruz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder