YENİDEN AŞK KAL
Seni ölümün kıyısına ramak kala,
pişmanlığımda
bir adım geç kalışımda
utandığım saatlerde
sana geç gelişimde
yüzüne gülmediğimde
avuçlarım kuruyken
ve çaresiz
ve sensiz
ve yapayalnız oluşlarımda.
seni tükenen umutların yeşil kalan tarafında,
ilk günlerin tohumunda
ilk gülüşünde
son kez kızdığında
ufak bir veda da
ansız bir geri dönüşte
seni yeşermiş bir hayalin karamsarlığında,
sevdanın kara mevsiminde
baharın tam ortasında
ölümün kapıyı çaldığı anda
ılık bir rüzgarın yanağıma yapışan terinde.
seni, pişmanlık öykümde galip çıkan taraf olduğunda bekliyorum
kalbin aklı yenmesi umuduyla, yeniden aşk kal..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder